PYTANIE 1: CO JEST NADRZĘDNYM CELEM CZŁOWIEKA?

Nadrzędnym celem człowieka jest chwalić Boga i radować się Nim na wieki.

1 Kor. 10:31, Ps. 73:25-26

 

PYTANIE 2: JAKĄ REGUŁĘ DAŁ BÓG, ABY POKIEROWAĆ NAS W CHWALENIU GO I RADOWANIU SIĘ NIM?

Słowo Boże, które znajdujemy w Pismach Starego i Nowego Testamentu, to jedyna reguła kierująca nas w chwaleniu go i radowaniu się Nim.

Ef. 2:20, 2 Tym. 3:16, 1 Jana 1:3

 

PYTANIE 3: CZEGO GŁÓWNIE NAUCZA SŁOWO BOŻE?

Słowo Boże uczy głównie, w co człowiek powinien wierzyć odnośnie Boga, a także co Bóg od niego żąda.

Jana 5:39, Kaz. 12:13

 

PYTANIE 4: KIM JEST BÓG?

Bóg jest duchem – nieskończony, wieczny i niezmienny – w swej istocie, mądrości, mocy, świętości, sprawiedliwości, dobroci i prawdzie.

Jana 4:24, Job 11:7, Ps. 90:2, Jak. 1:17, 2 Mj. 3:14, Ps. 147:5, Obj. 4:8, Obj. 15:4, 2 Mj. 34:6

 

PYTANIE 5: CZY OPRÓCZ TEGO BOGA ISTNIEJE JAKIŚ INNY?

Jest tylko jeden żywy i prawdziwy Bóg.

5 Mj. 6:4, Iz. 45:5, Jer. 10:10

 

PYTANIE 6: ILE JEST OSÓB BOSKICH?

Są trzy Osoby Boskie – Ojciec, Syn i Duch Święty – a te trzy to jeden Bóg, tej samej istoty, równe w mocy i chwale.

Mt. 28:19, 1 Jana 5:7, 5 Mj. 6:4

 

PYTANIE 7: CO TO SĄ WYROKI BOŻE?

Wyroki Boże to Jego odwieczny plan, zgodny z zamysłem Jego woli, w którym, dla swej chwały, postanowił uprzednio o rzeczach mających się wydarzyć.

Ef. 1:11-12.

 

PYTANIE 8: W JAKI SPOSÓB BÓG WYKONUJE SWOJE WYROKI?

Bóg wykonuje swoje wyroki w dziełach stworzenia i opatrzności.

Obj. 4:11, Dan.4:35

 

PYTANIE 9: CZYM JEST DZIEŁO STWORZENIA?

Dzieło stworzenia to uczynienie przez Boga wszystkiego z niczego, słowem Jego mocy, w przeciągu sześciu dni, i uczynienie wszystkiego bardzo dobrym.

1 Mj. 1:1, Heb. 11:3, 1 Mj. 1:31

 

PYTANIE 10: JAK BÓG STWORZYŁ CZŁOWIEKA?

Bóg stworzył człowieka, mężczyznę i kobietę, na swoje podobieństwo, w poznaniu, sprawiedliwości i świętości, i dał im władzę nad stworzeniem.

1 Mj. 1:27, Kol. 3:10, Ef. 4:24, 1 Mj. 1:28

 

PYTANIE 11: CZYM SĄ BOŻE DZIEŁA OPATRZNOŚCI?

Boże dzieła opatrzności to Jego najświętsze, najmądrzejsze i pełne mocy podtrzymywanie i zarządzanie swoimi stworzeniami oraz ich działaniami.

Ps. 145:17, Iz. 28:29, Heb. 1:3, Ps. 103:19, Mt. 10:29

 

PYTANIE 12: CO BYŁO SZCZEGÓLNYM AKTEM OPATRZNOŚCI BOGA WZGLĘDEM CZŁOWIEKA W STANIE, W JAKIM GO STWORZYŁ?

Kiedy Bóg stworzył człowieka, zawarł z nim przymierze życia, pod warunkiem doskonałego posłuszeństwa, zabraniając mu spożywania z drzewa poznania dobra i zła, pod groźbą śmierci.

Gal. 3:12, 1 Mj. 2:16-17

 

PYTANIE 13: CZY NASI PIERWSI RODZICE WYTRWALI W STANIE, W JAKIM ZOSTALI STWORZENI?

Nasi pierwsi rodzice, pozostawieni swojej wolnej woli, upadli ze stanu, w jakim zostali stworzeni, grzesząc przeciwko Bogu.

Kaz. 7:29, 1 Mj. 3:6

 

PYTANIE 14: CZYM JEST GRZECH?

Grzech to niedostawanie się do Prawa Bożego lub przestąpienie go.

1 Jana 3:4

 

PYTANIE 15: CZYM BYŁ GRZECH, PRZEZ KTÓRY NASI PIERWSI RODZICE UPADLI ZE STANU, W JAKIM ZOSTALI STWORZENI?

Grzechem, przez który nasi pierwsi rodzice upadli ze stanu, w jakim zostali stworzeni, było zjedzenie zakazanego owocu.

1 Mj. 3:6-8

 

PYTANIE 16: CZY CAŁY RODZAJ LUDZKI UPADŁ PRZEZ PIERWSZY GRZECH ADAMA?

Przymierze zawarte z Adamem obejmowało nie tylko jego samego, ale i całe jego potomstwo. Dlatego cały rodzaj ludzki – naturalnie wywodzący się od niego – zgrzeszył w nim i upadł razem z nim w jego pierwszym grzechu.

1 Mj. 1:28, 2:16-17, Rz. 5:18-19, 1 Kor. 15:22

 

PYTANIE 17: DO JAKIEGO STANU SPROWADZIŁ UPADEK RODZAJ LUDZKI?

Upadek sprowadził rodzaj ludzki do stanu grzechu i niedoli.

Rz. 5:12

 

PYTANIE 18: CO SIĘ SKŁADA NA GRZESZNOŚĆ STANU, W JAKI POPADŁ CZŁOWIEK?

Grzeszność stanu, w jaki człowiek popadł, polega na winie pierwszego grzechu Adama, braku pierwotnej sprawiedliwości oraz zepsuciu całej jego natury, co się potocznie zwie grzechem pierworodnym; a także na wszystkich obecnych aktach grzechu, które wynikają z tamtego.

Rz. 5:19, Rz. 3:10, Ef. 2:1, Ps. 51:7, Mt. 15:19-20

 

PYTANIE 19: NA CZYM POLEGA NIEDOLA STANU, W JAKI POPADŁ CZŁOWIEK?

Cały rodzaj ludzki przez swój upadek stracił społeczność z Bogiem i znajduje się pod Jego gniewem i przekleństwem i przez to jest narażony na wszelkie nieszczęście w życiu doczesnym, na samą śmierć, a także na katusze piekła w wieczności.

1 Mj. 3:8, 24, Ef. 2:3, Gal. 3:10, 1 Mj. 3:17, Rz. 6:23, Mt. 25:41

 

PYTANIE 20: CZY BÓG POZOSTAWIŁ CAŁĄ LUDZKOŚĆ W STANIE GRZECHU I NIESZCZĘŚCIA?

Bóg, który wedle upodobania swego, od wieczności, wybrał niektórych do życia wiecznego, zawarł przymierze łaski, aby zbawić ich ze stanu grzechu i niedoli oraz przywieść ich do stanu zbawienia za sprawą Zbawiciela.

Ef. 1:4, 2 Tym. 1:9

 

PYTANIE 21: KIM JEST ZBAWICIEL WYBRANYCH BOŻYCH?

Jedynym Zbawicielem wybranych Bożych jest Pan Jezus Chrystus, który będąc wiecznym Synem Boga, stał się człowiekiem i który nadal pozostaje Bogiem i człowiekiem w dwu oddzielnych naturach, lecz jednej osobie, na wieki.

Dz. 4:12, Jana 1:14, Heb. 2:14, Rz. 9:5, Obj. 1:18

 

PYTANIE 22: W JAKI SPOSÓB CHRYSTUS, BĘDĄC SYNEM BOŻYM, STAŁ SIĘ CZŁOWIEKIEM?

Chrystus, Syn Boży, stał się człowiekiem, kiedy przyjął prawdziwe ciało i rozumną duszę, poczęty mocą Ducha Świętego, w łonie Marii Dziewicy, narodzony z niej, jednakże bez grzechu.

Heb. 2:14,, Mt. 26:38, Łk. 1:31, 35, Heb. 7:26

 

PYTANIE 23: JAKIE URZĘDY SPRAWUJE CHRYSTUS JAKO ZBAWICIEL?

Chrystus, jako Zbawiciel, sprawuje urząd proroka, kapłana i króla, zarówno w stanie uniżenia, jak i wywyższenia.

Dz. 3:22, Heb. 5:6, Ps. 2:6

 

PYTANIE 24: W JAKI SPOSÓB CHRYSTUS SPRAWUJE URZĄD PROROKA?

Chrystus sprawuje urząd proroka, objawiając nam przez swoje Słowo i Ducha wolę Boga dla naszego zbawienia.

Jana 1:18, Heb. 1:1-2, Jana 14:26, 16:13

 

PYTANIE 25: W JAKI SPOSÓB CHRYSTUS SPRAWUJE URZĄD KAPŁANA?

Chrystus sprawuje urząd kapłana przez jednorazowe złożenie się w ofierze, aby zadośćuczynić Bożej sprawiedliwości i pojednać nas z Bogiem oraz przez ustawiczne wstawianie się za nami.

Heb. 4:14, Heb. 9:28, Heb. 2:17, Heb. 7:25

 

PYTANIE 26: W JAKI SPOSÓB CHRYSTUS SPRAWUJE URZĄD KRÓLA?

Chrystus sprawuje urząd króla przez czynienie nas sobie poddanymi, przez rządzenie nami i chronienie nas oraz przez powstrzymywanie i podbijanie swoich i naszych wrogów.

Ps. 110:3; 2, Kor. 10:5, Iz. 33:22, 1 Kor. 15:25

 

PYTANIE 27: CO SKŁADA SIĘ NA UNIŻENIE CHRYSTUSA?

Na uniżenie Chrystusa składa się Jego narodzenie i to w uniżonym stanie, poddanie Prawu, doznanie niedoli tego życia, gniewu Bożego oraz doświadczenie przeklętej śmierci na krzyżu, a także pogrzebanie i przebywanie w mocy śmierci do czasu wywyższenia.

Łk. 2:7, Gal. 4:4, Iz. 53:3, Mt. 27:46, Fil. 2:7-8, Mt. 12:40

 

PYTANIE 28: CO SKŁADA SIĘ NA WYWYŻSZENIE CHRYSTUSA?

Na wywyższenie Chrystusa składa się Jego powstanie z martwych dnia trzeciego, wstąpienie do Nieba, zasiadanie po prawicy Boga Ojca oraz mające nastąpić przyjście, by sądzić świat w dniu ostatecznym.

1 Kor. 15:4, Mk. 16:19, Dz. 17:31

 

PYTANIE 29: W JAKI SPOSÓB STAJEMY SIĘ UCZESTNIKAMI ZBAWIENIA NABYTEGO PRZEZ CHRYSTUSA?

Stajemy się uczestnikami zbawienia nabytego przez Chrystusa poprzez skuteczne odniesienie go do nas przez Ducha Świętego.

Jana 1:12, Tyt. 3:5-6

 

PYTANIE 30: W JAKI SPOSÓB DUCH ODNOSI DO NAS ZBAWIENIE NABYTE PRZEZ CHRYSTUSA?

Duch odnosi do nas zbawienie nabyte przez Chrystusa, wzbudzając w nas wiarę i w ten sposób przyłączając nas do Chrystusa przez skuteczne powołanie.

Ef. 2:8, Ef. 3:17, 1 Kor. 1:9, 12:3

 

PYTANIE 31: CZYM JEST SKUTECZNE POWOŁANIE?

Skuteczne powołanie jest dziełem Ducha Świętego, w którym, przekonując nas o grzechu i niedoli, oświecając nasze umysły poznaniem Chrystusa, przekonuje i umożliwia uchwycenie się Jezusa Chrystusa, który został nam łaskawie ofiarowany w Ewangelii.

2 Tym. 1:9, Dz. 2:37, Dz. 26:18, Eze. 36:26, Jana 6:44

 

PYTANIE 32: W JAKICH KORZYŚCIACH W TYM ŻYCIU MAJĄ UDZIAŁ CI, KTÓRZY SĄ SKUTECZNIE POWOŁANI?

Ci, którzy zostali skutecznie powołani, czerpią w tym życiu z usprawiedliwienia, usynowienia i uświęcenia oraz innych korzyści, które w tym życiu towarzyszą im lub z nich wynikają.

Rz. 8:30, Ef. 1:5, 1 Kor. 1:30

 

PYTANIE 33: CZYM JEST USPRAWIEDLIWIENIE?

Usprawiedliwienie jest aktem Bożej nieograniczonej łaskawości, w którym przebacza wszystkie nasze grzechy i przyjmuje nas jako sprawiedliwych w swoich oczach przez wzgląd na sprawiedliwość Chrystusa, która nam została przypisana, a przyjęta przez wiarę.

Ef. 1:7, 2 Kor. 5:21, Rz. 5:19, Gal. 2:16

 

PYTANIE 34: CZYM JEST USYNOWIENIE?

Usynowienie jest aktem Bożej nieograniczonej łaskawości, w którym zostajemy przyjęci w poczet – i mamy prawo do wszelkich przywilejów – Synów Bożych.

1 Jana 3:1, Jana 1:12, Rz. 8:17

 

PYTANIE 35: CZYM JEST UŚWIĘCENIE?

Uświęcenie jest dziełem Bożej nieograniczonej łaskawości, przez które odnawia nasze całe człowieczeństwo na Obraz Boży i coraz bardziej uzdalnia nas do umierania dla grzechu i życia w sprawiedliwości.

2 Tes. 2:13, Ef. 4:24, Prz. 4:18

 

PYTANIE 36: JAKIE SĄ KORZYŚCI, KTÓRE W TYM ŻYCIU TOWARZYSZĄ USPRAWIEDLIWIENIU, USYNOWIENIU I UŚWIĘCENIU LUB Z NICH WYNIKAJĄ?

Korzyściami towarzyszącymi lub wynikającymi z usprawiedliwienia, usynowienia i uświęcenia są: pewność Bożej miłości, pokój sumienia, radość w Duchu Świętym, wzrastanie w łasce oraz wytrwanie w nich do końca.

Rz. 5:1-2, 6, Rz. 15:13, Fil. 1:6

 

PYTANIE 37: JAKIE KORZYŚCI OTRZYMUJĄ WIERZĄCY OD CHRYSTUSA W CHWILI ŚMIERCI?

Dusze wierzących w chwili śmierci stają się doskonałe w świętości oraz bezzwłocznie przechodzą do chwały, a ich ciała, nadal zjednoczone z Chrystusem, spoczywają w grobach aż do zmartwychwstania.

Heb. 12:23, Fil. 1:23, 1 Tes. 4:14, Iz. 57:2, Job 19:26

 

PYTANIE 38: JAKIE KORZYŚCI OTRZYMAJĄ WIERZĄCY OD CHRYSTUSA W CHWILI ZMARTWYCHWSTANIA?

Przy zmartwychwstaniu wierzący wzbudzeni w chwale zostaną otwarcie uznani i uniewinnieni w dniu sądu, a także zyskają doskonałe błogosławieństwo w pełnym radowaniu się Bogiem na wieki.

1 Kor. 15:43, Mt. 10:32, 1 Jana 3:2, 1 Tes. 4:17

 

PYTANIE 39: JAKI OBOWIĄZEK ZŁOŻYŁ BÓG NA CZŁOWIEKA?

Bóg złożył na człowieka obowiązek posłuszeństwa Jego objawionej woli.

Kaz. 12:13, Mich. 6:8

 

PYTANIE 40: JAKIE PRZEPISY DOTYCZĄCE POSŁUSZEŃSTWA WPIERW OBJAWIŁ BÓG CZŁOWIEKOWI?

Bóg wpierw objawił człowiekowi Prawo Moralne.

Rz. 2:14-15

 

PYTANIE 41: GDZIE ZNAJDUJEMY PODSUMOWANIE PRAWA MORALNEGO?

Podsumowanie Prawa Moralnego zostało ujęte w Dziesięciu Przykazaniach.

5 Mj. 10:4, Mt. 19:17

 

PYTANIE 42: CO JEST SEDNEM DZIESIĘCIU PRZYKAZAŃ?

Sednem Dziesięciu Przykazań jest miłowanie Pana Boga swego z całego serca swego, z całej duszy swojej, z całej siły swojej i z całej myśli swojej; a bliźniego swego jak siebie samego.

5 Mj. 6:5, Mt. 22:37-40, Rz. 13:10

 

PYTANIE 43: JAK BRZMI WSTĘP DO DZIESIĘCIU PRZYKAZAŃ?

Wstęp do Dziesięciu Przykazań wyraża się słowami: “Jam jest Pan, Bóg twój, który cię wyprowadził z ziemi egipskiej, z domu niewoli.”

2 Mj. 20:2

 

PYTANIE 44: CZEGO UCZY WSTĘP DO DZIESIĘCIU PRZYKAZAŃ?

Wstęp do Dziesięciu Przykazań uczy, że ponieważ Bóg jest Panem, naszym Bogiem i Zbawicielem, dlatego przeznaczył nas do wypełniania wszystkich Jego przykazań.

5 Mj. 11:1, 24:18, Łk. 1:74-75

 

PYTANIE 45: JAK BRZMI PIERWSZE PRZYKAZANIE?

Pierwsze Przykazanie brzmi: “Nie będziesz miał innych Bogów obok mnie.”

2 Mj. 20:3

 

PYTANIE 46: CZEGO WYMAGA PIERWSZE PRZYKAZANIE?

Pierwsze Przykazanie wymaga znajomości i uznania Boga jako jedynego prawdziwego Boga, naszego Boga, oraz abyśmy należycie oddawali Mu cześć i chwałę.

1 Kron. 28:9, 5 Mj. 26:17, Mt. 4:10

 

PYTANIE 47: CZEGO ZABRANIA PIERWSZE PRZYKAZANIE?

Pierwsze Przykazanie zabrania wypierania się prawdziwego Boga lub nie oddawania Mu czci i chwały jako naszemu Bogu oraz oddawania komukolwiek tej czci i chwały, która tylko Jemu się należy.

Ps. 14:1, Rz. 1:20-21, Rz. 1:25

 

PYTANIE 48: CZEGO SZCZEGÓLNIE UCZĄ SŁOWA “OBOK MNIE” W PIERWSZYM PRZYKAZANIU?

Słowa “obok mnie” w Pierwszym Przykazaniu uczą, że Bóg, który wszystko widzi, dostrzega również grzech czynienia sobie innego boga i nienawidzi tego.

Ps. 44:21-22, Rz. 1:20-21

 

PYTANIE 49: JAK BRZMI DRUGIE PRZYKAZANIE?

Drugie Przykazanie brzmi: “Nie czyń sobie podobizny rzeźbionej czegokolwiek, co jest na niebie w górze i na ziemi w dole, i tego, co jest w wodzie pod ziemią. Nie będziesz się im kłaniał i nie będziesz im służył, gdyż Ja, Pan, Bóg twój, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze winę ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia tych, którzy mnie nienawidzą, a okazuję łaskę do tysiącznego pokolenia tym, którzy mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.”

2 Mj. 20:4-6

 

PYTANIE 50: CZEGO WYMAGA DRUGIE PRZYKAZANIE?

Drugie Przykazanie wymaga przyjęcia, przestrzegania i zachowania w czystości i całości wszelką religijną cześć i obrządki, które Bóg zalecił w swoim Słowie.

5 Mj. 32:46, Mt. 28:20, 5 Mj. 12:32

 

PYTANIE 51: CZEGO ZABRANIA DRUGIE PRZYKAZANIE?

Drugie Przykazanie zabrania oddawania Bogu czci przez obrazy albo w jakikolwiek inny sposób nie ustanowiony w Jego Słowie.

5 Mj. 4:15-16, Mt. 15:9, Kol. 2:18

 

PYTANIE 52: JAKIE JEST UZASADNIENIE DRUGIEGO PRZYKAZANIA?

Uzasadnieniem Drugiego Przykazania jest Boża suwerenność nad nami, stosowność Jego roszczeń w stosunku do nas oraz Jego gorliwość o własną cześć.

Ps. 95:3, 2 Mj. 34:14

 

PYTANIE 53: JAK BRZMI TRZECIE PRZYKAZANIE?

Trzecie Przykazanie brzmi: “Nie nadużywaj imienia Pana, Boga twego, gdyż Pan nie zostawi bez kary tego, kto nadużywa imienia Jego.”

2 Mj. 20:7

 

PYTANIE 54: CZEGO WYMAGA TRZECIE PRZYKAZANIE?

Trzecie Przykazanie wymaga świętego i godnego używania Bożego imienia, tytułów, atrybutów, obrzędów, Słowa i dzieł.

Ps. 29:2, Obj. 15:3-4, Kaz. 5:1, Ps. 138:2, Job 36:24

 

PYTANIE 55: CZEGO ZABRANIA TRZECIE PRZYKAZANIE?

Trzecie Przykazanie zabrania wszelkiej profanacji i nadużycia tego wszystkiego, przez co Bóg daje się poznać.

Mal. 2:2, Mt. 5:34-35

 

PYTANIE 56: JAKIE JEST UZASADNIENIE TRZECIEGO PRZYKAZANIA?

Uzasadnieniem Trzeciego Przykazania jest to, że chociaż ci, co je łamią, mogą ujść kary z rąk ludzi, to jednak Pan, nasz Bóg, nie pozwoli im uniknąć sprawiedliwego sądu.

5 Mj. 28:58-59

 

PYTANIE 57: JAK BRZMI CZWARTE PRZYKAZANIE?

Czwarte Przykazanie brzmi: “Pamiętaj o dniu sabatu, aby go święcić. Sześć dni będziesz pracował i wykonywał wszelką swoją pracę, ale siódmego dnia jest sabat Pana, Boga twego: Nie będziesz wykonywał żadnej pracy ani ty, ani twój syn, ani twoja córka, ani twój sługa, ani twoja służebnica, ani twoje bydło, ani obcy przybysz, który mieszka w twoich bramach. Gdyż w sześciu dniach uczynił Pan niebo i ziemię, morze i wszystko, co w nich jest, a siódmego dnia odpoczął. Dlatego Pan pobłogosławił dzień sabatu i poświęcił go.”

2 Mj. 20:8-11

 

PYTANIE 58: CZEGO WYMAGA CZWARTE PRZYKAZANIE?

Czwarte Przykazanie wymaga przestrzegania jako świętych dla Boga wszelkich pór i czasów, jakie ustanowił w swoim Słowie, a w szczególności jednego pełnego dnia z siedmiu, aby był dla Niego świętym Sabatem.

3 Mj. 19:30, 5 Mj. 5:12

 

PYTANIE 59: KTÓRY Z SIEDMIU DNI USTANOWIŁ BÓG NA COTYGODNIOWY SABAT?

Od początku świata do zmartwychwstania Chrystusa Bóg ustanowił siódmy dzień tygodnia na cotygodniowy Sabat, lecz po zmartwychwstaniu Chrystusa aż do końca świata jest to pierwszy dzień tygodnia – to jest chrześcijański Sabat.

1 Mj. 2:3, Dz. 20:7, Obj. 1:10

 

PYTANIE 60: JAK NALEŻY ŚWIĘCIĆ SABAT?

Sabat należy święcić świętym odpoczynkiem przez cały dzień, wstrzymując się nawet od tych ziemskich czynności i rozrywek, które są dopuszczalne w inne dni, a także poświęcaniem całego czasu na publiczne i osobiste angażowanie się w czczenie Boga – za wyjątkiem działań związanych z potrzebą chwili lub okazywaniem miłosierdzia.

3 Mj. 23:3, Ps. 92:2-3, Mt. 12:11-12

 

PYTANIE 61: CZEGO ZABRANIA CZWARTE PRZYKAZANIE?

Czwarte Przykazanie zabrania zaniedbywania lub beztroskiego wykonywania wymaganych obowiązków oraz profanowania dnia Sabatu przez próżność albo czynienie rzeczy grzesznych samych w sobie lub też przez zbędne myśli, słowa oraz czyny związane z naszymi ziemskimi pracami i rozrywkami.

Mal. 1:13, Ez. 23:38, Iz. 58:13

 

PYTANIE 62: JAKIE JEST UZASADNIENIE CZWARTEGO PRZYKAZANIA?

Uzasadnieniem Czwartego Przykazania jest to, iż Bóg dał nam sześć dni w tygodniu na nasze własne sprawy, jednakże oddzielił siódmy dzień szczególnymi obwarowaniami; dał nam także własny przykład i pobłogosławił dzień Sabatu.

2 Mj. 31:15-16, 3 Mj. 23:3, 2 Mj. 31:17, 1 Mj. 2:3

 

PYTANIE 63: JAK BRZMI PIĄTE PRZYKAZANIE?

Piąte Przykazanie brzmi: “Czcij ojca swego i matkę swoją, aby długo trwały dni twoje w ziemi, którą Pan, Bóg twój, daje tobie.”

2 Mj. 20:12

 

PYTANIE 64: CZEGO WYMAGA PIĄTE PRZYKAZANIE?

Piąte Przykazanie wymaga zachowania szacunku oraz wywiązywania się z powinności wynikających z położenia i relacji z innymi jako zwierzchnik, podwładny czy równy drugiemu.

Ef. 5:21-22, 6:1, Kol. 3:20, Rz.13:1, Ef. 6:9, Rz. 12:10

 

PYTANIE 65: CZEGO ZABRANIA PIĄTE PRZYKAZANIE?

Piąte Przykazanie zabrania zaniedbywania lub jakiegokolwiek występowania przeciwko szacunkowi i powinnościom nałożonym na każdego z nas ze względu na swoje położenie i relacje z innymi.

Rz. 13:7-8, 12:10

 

PYTANIE 66: JAKIE JEST UZASADNIENIE PIĄTEGO PRZYKAZANIA?

Uzasadnieniem Piątego Przykazania jest obietnica długiego życia i powodzenia (o ile będzie służyć ono Bożej chwale i dobru ludzi) dla wszystkich, którzy je przestrzegają.

Ef. 6:2-3

 

PYTANIE 67: JAK BRZMI SZÓSTE PRZYKAZANIE?

Szóste Przykazanie brzmi: “Nie zabijaj.”

2 Mj. 20:13

 

PYTANIE 68: CZEGO WYMAGA SZÓSTE PRZYKAZANIE?

Szóste Przykazanie wymaga wszelkich dopuszczalnych starań dla zachowania własnego życia, a także życia innych.

Ef. 5:28-29, Ps. 82:3-4, Job 29:13

 

PYTANIE 69: CZEGO ZABRANIA SZÓSTE PRZYKAZANIE?

Szóste Przykazanie zabrania odbierania sobie życia albo życia bliźniego w sposób niesprawiedliwy , a także wszystkiego, co zmierza w tym kierunku.

Dz. 16:28, 1 Mj. 9:6, Prz. 24:11-12, Mt 5:22

 

PYTANIE 70: JAK BRZMI SIÓDME PRZYKAZANIE?

Siódme Przykazanie brzmi: “Nie cudzołóż.”

2 Mj. 20:14

 

PYTANIE 71: CZEGO WYMAGA SIÓDME PRZYKAZANIE?

Siódme Przykazanie wymaga zachowania czystości naszej i naszego bliźniego, w sercu, mowie i zachowaniu.

1 Tes. 4:4, Ef. 5:11-12, 2 Tym. 2:22, Kol. 4:6, 1 Pio. 3:2

 

PYTANIE 72: CZEGO ZABRANIA SIÓDME PRZYKAZANIE?

Siódme Przykazanie zabrania wszelkiej nieczystej myśli, mowy i czynów.

Mt. 5:28, Ef. 5:4, Ef. 5:3

 

PYTANIE 73: JAK BRZMI ÓSME PRZYKAZANIE?

Ósme Przykazanie brzmi: “Nie kradnij.”

2 Mj. 20:15

 

PYTANIE 74: CZEGO WYMAGA ÓSME PRZYKAZANIE?

Ósme Przykazanie wymaga sprawiedliwego zdobywania i pomnażania własnego bogactwa i majętności, a także bogactwa i majętności bliźniego.

Rz. 12:17, Prz. 27:23, 3 Mj. 25:35, Fil. 2:4, Ef. 4:28

 

PYTANIE 75: CZEGO ZABRANIA ÓSME PRZYKAZANIE?

Ósme Przykazanie zabrania czegokolwiek, co niesprawiedliwie może uszczuplać własne bogactwo i majętność lub bogactwo i majętność bliźniego.

1 Tym. 5:8, Prz. 28:19, 21:6, Job 20:19-20

 

PYTANIE 76: JAK BRZMI DZIEWIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziewiąte Przykazanie brzmi: “Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu.”

2 Mj. 20:16

 

PYTANIE 77: CZEGO WYMAGA DZIEWIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziewiąte Przykazanie wymaga zachowania i pielęgnowania prawdy w relacjach międzyludzkich, a także pielęgnowania dobrego imienia – własnego i bliźniego, a w szczególności dotyczy to składania świadectwa.

Zach. 8:16, 1 Pio. 3:16, Dz. 25:10, 3 Jana 12, Prz. 14:5, 25

 

PYTANIE 78: CZEGO ZABRANIA DZIEWIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziewiąte Przykazanie zabrania wszystkiego, co jest szkodliwe dla prawdy lub co krzywdzące dla dobrego imienia – własnego i bliźniego.

Rz. 3:13, Ef. 4:31, Job 27:5, Ps. 15:3

 

PYTANIE 79: JAK BRZMI DZIESIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziesiąte Przykazanie brzmi: “Nie pożądaj domu bliźniego swego, nie pożądaj żony bliźniego swego ani jego sługi, ani jego służebnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.”

2 Mj. 20:17

 

PYTANIE 80: CZEGO WYMAGA DZIESIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziesiąte Przykazanie wymaga pełnego zadowolenia z naszego stanu oraz prawego i łaskawego usposobienia do bliźniego i wszystkiego, co do niego należy.

1 Tym. 6:8, Heb. 13:5, Rz. 12:15, 1 Kor. 13:4-6

 

PYTANIE 81: CZEGO ZABRANIA DZIESIĄTE PRZYKAZANIE?

Dziesiąte Przykazanie zabrania wszelkiego niezadowolenia z naszego stanu, zazdrości lub odczuwania przykrości z powodu powodzenia bliźniego oraz zabrania wszelkich nadmiernych działań lub afektu względem rzeczy, które posiada nasz bliźni.

1 Kor. 10:10, Gal. 5:26, Łk. 12:15, Kol. 3:5

 

PYTANIE 82: CZY JAKIŚ CZŁOWIEK JEST W STANIE DOSKONALE PRZESTRZEGAĆ PRZYKAZAŃ BOŻYCH?

Żaden zwykły człowiek po Upadku nie jest w stanie w tym życiu doskonale przestrzegać przykazań Bożych, lecz łamie je każdego dnia w myślach, słowach i czynach.

Kaz. 7:20, 1 Mj. 8:21, Ps. 14:3, Jak. 3:8, Jak. 3:2

 

PYTANIE 83: CZY WSZELKIE PRZESTĘPOWANIE PRAWA JEST TAK SAMO OHYDNE?

Niektóre grzechy, same w sobie, a także przez wzgląd na liczne obciążenia, są w oczach Boga bardziej ohydne niż inne.

Jana 19:11, Łk. 12:47-48

 

PYTANIE 84: NA CO ZASŁUGUJE KAŻDY GRZECH?

Każdy grzech zasługuje na Boży gniew i przekleństwo, zarówno w tym życiu, jak mającym nadejść.

Gal. 3:10, Rz. 6:23, Mt. 25:41

 

PYTANIE 85: CZEGO BÓG OD NAS WYMAGA, ABYŚMY MOGLI UJŚĆ JEGO GNIEWU I PRZEKLEŃSTWA NALEŻNYCH ZA NASZ GRZECH?

Abyśmy mogli ujść Bożemu gniewu i przekleństwu należnemu za nasz grzech, Bóg wymaga od nas wiary w Jezusa Chrystusa – nawrócenia ku życiu – z pełnym oddania zastosowaniem wszystkich zewnętrznych środków, przez które Chrystus udziela nam korzyści Zbawienia.

Dz. 20:21, Prz. 2:1-5

 

PYTANIE 86: CZYM JEST WIARA W JEZUSA CHRYSTUSA?

Wiara w Jezusa Chrystusa jest łaską zbawczą, przez którą otrzymujemy zbawienie i polegamy tylko na Chrystusie w sprawie zbawienia, tak jak został nam ofiarowany w Ewangelii.

Heb. 10:39, Jana 1:12, Fil. 3:9, Dz. 4:12, Iz. 33:22

 

PYTANIE 87: CZYM JEST NAWRÓCENIE KU ŻYCIU?

Nawrócenie ku życiu to łaska zbawcza, przez którą grzesznik – prawdziwie przekonany o swym grzechu i rozumiejący miłosierdzie Boże w Chrystusie – z żalem i nienawiścią swego grzechu odwraca się od niego do Boga z pragnieniem i dążeniem do nowego posłuszeństwa.

Dz. 11:18, Łk. 18:13, Dz. 2:37, Joel 2:13, Jer. 31:18-19, Ps. 119:59

 

PYTANIE 88: CZYM SĄ ZEWNĘTRZNE ŚRODKI, PRZEZ KTÓRE CHRYSTUS UDZIELA NAM KORZYŚCI ZBAWIENIA?

Zewnętrznymi i stałymi środkami, przez które Chrystus udziela nam korzyści zbawienia, są Jego ustanowienia, a w szczególności Słowo, sakramenty i modlitwa, wszystkie skuteczne w przypadku tych, którzy są wybrani do zbawienia.

Dz. 2:41-42, 2 Tym. 3:15

 

PYTANIE 89: W JAKI SPOSÓB SŁOWO STAJE SIĘ SKUTECZNE DO ZBAWIENIA?

Duch Boży sprawia, że czytanie, a w szczególności nauczanie Słowa, staje się skutecznym środkiem do przekonania i nawrócenia grzeszników oraz do kształtowania ich w świętości i zachęcie, przez wiarę, ku zbawieniu.

Ps. 19:8, 1 Tes. 1:6, 2 Tym. 3:16, Rz. 1:16

 

PYTANIE 90: W JAKI SPOSÓB NALEŻY CZYTAĆ I SŁUCHAĆ SŁOWO, ABY STAŁO SIĘ SKUTECZNE DO ZBAWIENIA?

Aby Słowo stało się skuteczne do zbawienia, musimy podejść do niego z pilnością, przygotowaniem i modlitwą, przyjąć je z wiarą i miłością, przechowywać je w sercu i praktykować w życiu.

Prz. 8:34, 1 Pio. 2:1-2, Ps. 119:18, Heb. 4:2, 2 Tes. 2:10, Ps. 119:11, Jak. 1:25

 

PYTANIE 91: W JAKI SPOSÓB SAKRAMENTY STAJĄ SIĘ SKUTECZNYMI ŚRODKAMI DO ZBAWIENIA?

Sakramenty stają się skutecznymi środkami do zbawienia, nie same przez się ani z powodu tego, który ich udziela, ale przez błogosławieństwo Chrystusa i działanie Jego Ducha w tych, którzy z wiarą je przyjmują.

1 Kor. 11:29, 1 Kor. 3:7, 1 Pio. 3:21

 

PYTANIE 92: CZYM JEST SAKRAMENT?

Sakrament to święty obrządek ustanowiony przez Chrystusa, w którym – za sprawą naocznych znaków – zarówno Chrystus, jak i korzyści Nowego Przymierza są symbolizowane, zapieczętowane i zastosowane do wierzących.

1 Mj. 17:10, Rz. 4:11

 

PYTANIE 93: JAKIE SĄ NOWOTESTAMENTOWE SAKRAMENTY?

Nowotestamentowymi sakramentami są Chrzest i Wieczerza Pańska.

Mk. 16:16, 1 Kor. 11:23

 

PYTANIE 94: CZYM JEST CHRZEST?

Chrzest jest sakramentem, w którym obmycie wodą – w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego – symbolizuje i pieczętuje nasze wszczepienie w Chrystusa oraz uczestnictwo w korzyściach Przymierza Łaski, a także nasze zaangażowanie w służbie Bogu.

Mt. 28:19, Rz. 6:3, Rz. 6:4

 

PYTANIE 95: KOMU NALEŻY UDZIELAĆ CHRZTU?

Chrztu nie należy udzielać nikomu spoza sfery widzialnego Kościoła dopóki nie wyznają swej wiary w Chrystusa i posłuszeństwa Jemu; jednak niemowlęta członków widzialnego Kościoła powinny być chrzczone.

Dz. 2:41, 1 Mj. 17:7, 10, Dz. 2:38-39

 

PYTANIE 96: CZYM JEST WIECZERZA PAŃSKA?

Wieczerza Pańska jest sakramentem, w którym przez podanie i przyjęcie chleba i wina, zgodnie z nakazem Chrystusa, Jego śmierć jest zwiastowana, a ci, którzy godnie je przyjmują, stają się – nie w sposób cielesny czy fizyczny, lecz przez wiarę – uczestnikami Jego ciała i krwi, z wszystkimi tego dobrodziejstwami, ku ich duchowemu pokrzepieniu i wzrostowi w łasce.

Łk. 22:19-20, 1 Kor. 10:16

 

PYTANIE 97: CZEGO WYMAGA SIĘ DO GODNEGO UCZESTNICTWA W WIECZERZY PAŃSKIEJ?

Wymaga się od tych, którzy mają godnie przystąpić do Wieczerzy Pańskiej, aby badali się względem swej wiedzy dla rozróżniania ciała Pańskiego, względem swej wiary dla posilania się z niego, względem nawrócenia, miłości i nowego posłuszeństwa, aby przypadkiem, przystępując niegodnie, nie jedli i nie pili własnego sądu.

1 Kor. 11:28-29, 2 Kor. 13:5, 1 Kor. 11:31, 1 Kor. 11:18, 20, 1 Kor. 5:8, 1 Kor. 11:27

 

PYTANIE 98: CZYM JEST MODLITWA?

Modlitwa to ofiarowanie naszych pragnień Bogu, wznoszona za sprawy zgodne z Jego wolą, w imieniu Chrystusa, z wyznaniem naszych win i z wdzięczną afirmacją Jego miłosierdzia.

Ps. 62:9, Rz. 8:27, Mt. 7:7, Jana 16:23, Dan. 9:4, Fil. 4:6

 

PYTANIE 99: JAKĄ REGUŁĘ DAŁ NAM BÓG DLA POKIEROWANIA NAS W MODLITWIE?

Całe Słowo Boże jest pożyteczne do kierowania nas w modlitwie, jednakże szczególną regułą jest forma modlitwy, którą Chrystus nauczył swoich uczniów, potocznie nazywana Modlitwą Pańską.

1 Jana 5:14, Mt. 6:9

 

PYTANIE 100: CZEGO UCZY NAS WSTĘP DO MODLITWY PAŃSKIEJ?

Wstęp do Modlitwy Pańskiej (“Ojcze nasz, który jesteś w niebie”) uczy nas, jak zbliżać się do Boga ze świętą czcią i odwagą – zupełnie jak dzieci do ojca, który może i jest gotów nam pomóc – oraz tego, że powinniśmy modlić się z innymi i za innych.

Mt. 6:9, Iz. 64:9, Łk. 11:13, Rz. 8:15, Ef. 6:18

 

PYTANIE 101: O CO MODLIMY SIĘ W PIERWSZEJ PROŚBIE?

W Pierwszej Prośbie (“Święć się imię Twoje”) modlimy się o to, aby Bóg uzdolnił nas i innych do chwalenia Go wszędzie tam, gdzie się daje poznać, oraz aby dysponował wszystkimi rzeczami dla swojej chwały.

Mt. 6:9, Ps. 67:2-4, Rz. 11:36

 

PYTANIE 102: O CO MODLIMY SIĘ W DRUGIEJ PROŚBIE?

W Drugiej Prośbie (“Przyjdź Królestwo Twoje”) modlimy się o to, aby królestwo szatana zostało zniszczone i aby rozpowszechniło się królestwo Łaski oraz abyśmy wraz z innymi znaleźli się w nim i byli w nim zachowani, a także aby królestwo Łaski śpiesznie nastąpiło.

Mt. 6:10, Ps. 68:2, Ps. 51:20, 2 Tes. 3:1, Obj. 22:20

 

PYTANIE 103: O CO MODLIMY SIĘ W TRZECIEJ PROŚBIE?

W Trzeciej Prośbie (“Bądź wola Twoja, jak w niebie, tak i na ziemi”) modlimy się o to, aby Bóg, w swojej łaskawości, uzdolnił nas i sprawił w nas chęć poznania, bycia posłusznymi i podporządkowania się Jego woli we wszystkim, podobnie jak aniołowie w niebie.

Mt. 6:10, Ps. 119:34-36, Mt. 26:39, Dz. 21:14, Ps. 103:20, 22

 

PYTANIE 104: O CO MODLIMY SIĘ W CZWARTEJ PROŚBIE?

W Czwartej Prośbie (“Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj”) modlimy się o to, abyśmy darem Bożej łaskawości otrzymali odpowiednią ilość dobrych rzeczy w tym życiu oraz byśmy przez nie zasmakowali Jego przyszłych błogosławieństw.

Mt. 6:11, Prz. 30:8, Ps. 90:17

 

PYTANIE 105: O CO MODLIMY SIĘ PIĄTEJ PROŚBIE?

W Piątej Prośbie (“i odpuść nam nasze winy, jak i my odpuszczamy naszym winowajcom”) modlimy się o to, aby Bóg, przez wzgląd na Chrystusa, przebaczył nam łaskawie wszystkie nasze grzechy, do czego jesteśmy zachęceni przez to, że Jego łaska uzdolniła nas do przebaczania innym.

Mt. 6:12, Ps. 51:3, Mt. 6:14

 

PYTANIE 106: O CO MODLIMY SIĘ W SZÓSTEJ PROŚBIE?

W Szóstej Prośbie (“i nie wódź nas na pokuszenie, ale nas zbaw ode złego”) modlimy się o to, aby Bóg raczył powstrzymać nas przed pokusą grzechu, bądź też wsparł nas i zbawił, kiedy jesteśmy kuszeni.

Mt. 6:13, Mt. 26:41, Ps. 19:14, Ps. 51:12, 14, 2 Tym. 4:18

 

PYTANIE 107: CZEGO UCZY NAS ZAKOŃCZENIE MODLITWY PAŃSKIEJ?

Zakończenie Modlitwy Pańskiej (“Albowiem Twoje jest Królestwo i moc, i chwała na wieki wieków. Amen.”) uczy nas czerpania w modlitwie pociechy tylko z Boga, a także wielbienia Go w naszych modlitwach przypisując Jemu królestwo, moc i chwałę. Natomiast poświadczając nasze pragnienie zostania wysłuchanymi i ku zapewnieniu, że zostaniemy wysłuchani, mówimy “Amen.”

Mt. 6:13 Dan. 9:18-19, 1 Kron. 29:11, 13, Ps. 65:3, Ps. 106:48, Obj. 22:20

 

 

Tłumaczył Sebastian Smolarz.